چه خوشست من بمیرم به ره ولای مهدی * سر و جان بها ندارد که کنم فدای مهدی
همه نقد هستی خود بدهم به صاحب جان * که یکی دقیقه بینم رخ دلگشای مهدی
نه هوای کعبه دارم نه صفا و مروه خواهم * که ندارد این مکانها به خدا صفای مهدی
چه کنم چه چاره سازم که دل رمیده من * نکند هوای دیگر به جز از هوای مهدی
من دلشکسته هر دم به امید درنشستم * که مگر عیان ببینم رخ دلشگای مهدی
میلاد حضرت مبارک